PAASPREEK 2022 : Levenwekkende woorden
Opgewekte christenen,
Eens kreeg ik een oude man van buiten de parochie op bezoek die mijn hulp kwam vragen om weer in contact te komen met zijn dochter. Zijn dochter was al 6 jaar niet meer bij hem op bezoek gekomen en hij was ook niet welkom bij haar thuis. Telefoontjes werden geweigerd. Het enige contact wat ze gehad hadden was via advocaten en brieven. De dochter had volgens die vader een financiële schuld bij hem en hij liet me een dik dossier zien van de handgeschreven correspondentie en alle bankafschriften die er mee te maken hadden. Veel van zijn brieven waren kopieën van vorige brieven waarin hij alsmaar dreigde met een justitieel rechtsproces.
Uiteindelijk had de dochter het geld betaald. Op dat bankafschrift stond een zeer scherpe en pijnlijke opmerking die veel duidelijk maakte: “Pa, wees maar gelukkig met je geld. Maar mij zul je nooit meer zien. Je hebt nog nooit in je leven een keer gezegd dat je van me houdt”.
Ik vroeg of dat waar was. Hij bevestigde dat maar zei erbij: “Natuurlijk houdt ik wel van haar. Ik heb een ontzettend drukke baan gehad waarbij ik veel over moest werken en dus weinig thuis was. Maar ik deed het voor haar levensonderhoud, zo dat ze nooit iets te kort kwam en alles kreeg wat ze hebben wou. Ziet ze dat dan niet?”.
Ik zei: “Maar dan is het probleem makkelijk op te lossen: stuur haar een kaartje en zet erop dat je echt veel van haar houdt. Biedt je excuses aan voor alle onvriendelijke brieven in dit dossier en laat dit dossier hier achter. Dan zal ik het vernietigen.”
Toen zei hij: “Nee, pastoor. Ik ben een man. Een man zegt toch niet tegen zijn dochter dat hij van haar houdt? Dat is mijn eer te na. Ik heb mijn werk altijd voor haar gedaan. Ze is nooit wat tekort gekomen. Dat is toch een bewijs van mijn liefde?”
Hij bleef dat in het verdere gesprek alsmaar herhalen waardoor ik het gevoel kreeg dat hij aan het dementeren was en in ieder geval zeer kort van geheugen was geworden. Verder praten had geen zin. Uiteindelijk is hij bedroefd, teleurgesteld en verbitterd vertrokken met het hele dossier in zijn tas.
Wat dit hele verhaal mij duidelijk maakte is dat woorden iemand kunnen maken of breken. Ouders die hun kinderen alsmaar kritiek geven, controleren, betuttelen en bevelen, zullen volwassenen afleveren aan de samenleving die een groot gebrek aan zelfvertrouwen hebben, wantrouwend naar anderen, autoritair zullen zijn als ze een leidinggevende functie bemachtigen, vol zullen zitten met oordelen en vooroordelen, moeilijk vriendschappelijke relaties kunnen opbouwen, etcetera.
Ouders daarentegen die hun kinderen complimenten geven, bemoedigen, knuffelen, belangstelling tonen voor hun belevenissen, praten over hun wensen en gevoelens, hulp vragen in plaats van bevelen, overleggen alvorens iets te beslissen, die zullen sociale mensen grootbrengen die zelfvertrouwen hebben, verantwoordelijkheid durven dragen, dienstbaar en hulpvaardig worden, begripvol en respectvol naar andere mensen toe, goede relaties kunnen opbouwen en veel vrienden hebben.
Ik heb geen eigen kinderen, maar kom wel uit een liefdevol groot gezin waarin ik dat gezien heb. En ik kwam veel op scholen waar ik ook zoiets ervaren heb. In een groepen 8 was ik eens voor het laatst bij de kinderen die de school gingen verlaten en zei ik in mijn afscheidswoordje onder andere: “Meisjes en jongens, ik geloof dat God van ieder van jullie houdt. Hij wil dat jij hier en nu leeft en bent zoals je bent met je talenten en je beperkingen”. Bij die opmerking werden zelfs de drukste kinderen in de klas muisstil. De kinderen van nu hebben er kennelijk heel erg behoefte aan te horen dat ze geliefd zijn. Dat het goed is dat ze er zijn. Dat ze waardevol zijn. Oneindig waardevol. Een meisje vroeg zelfs: “Gelooft u dat echt?” en toen ik dat bevestigde keek ze heel gelukkig.
Harde woorden kunnen mensen kapotmaken, monddood, onzeker of agressief. Lieve woorden kunnen iemand opkrikken, zelfvertrouwen geven, gelukkig maken.
We horen tegenwoordig veel over de gevaren van mobieltjes, niet alleen in het verkeer, maar ook in die zin dat Whattsappberichten, tweets, haatmails of foto’s op instagram de goede reputatie van iemand kunnen schaden. Bij digitale communicatie kunnen woorden heel hard overkomen omdat er geen toon bij te horen is. Een simpele vraag als: “Waarom ben je gisteravond niet gekomen?”, kan opgevat worden als een verwijt maar ook als een belangstellende vraag: was je ziek of is er iets tussen gekomen?
In de lezingen van vandaag horen we Gods woorden. Positieve, opwekkende, levengevende woorden.
Paaswake: In de eerste lezing, het scheppingsverhaal, horen we God als de heilige Drie-eenheid zeggen: “Laten we de mens maken, als ons beeld, als man en vrouw”. Dus als een liefhebbend wezen. Zo gebeurde het. God bezag alles wat Hij gemaakt had en Hij zag dat het heel goed was.
U bent ook een vrucht van dat scheppingswerk van God. Het is dus heel goed dat u er bent.
In het evangelie is er een communicatiestoring: De vrouwen (o.a. Maria Magdalena) die bij het graf door 2 engelen herinnerd waren aan de woorden van Jezus waarmee Hij zijn verrijzenis voorspeld had, keerden terug naar de 11 apostelen en al de andere leerlingen van Jezus. Maar haar verhaal leek de apostelen beuzelpraat. Nepnieuws zouden we nu zeggen. En zij geloofden de vrouwen niet. Ze wilden het met eigen ogen zien. Maar de vrouwen hadden wel gelijk.
Gods woorden wekken nieuw leven. Gods woorden in de bijbel. Maar ook de woorden die God tot ons spreekt door medemensen. God kan ook ons gebruiken, onze mond, onze stem, onze woorden om anderen uit de put te halen, om anderen te bemoedigen, om anderen tot leven te wekken, om anderen tot geloof te brengen.
Een vriendelijk woord, een wijs woord, een belangstellend woord. Het kan net het goede woord zijn dat een ander ervan weerhoudt de hand aan zichzelf te slaan. Het kan net het goede woord zijn om de ander over de drempel te helpen of een keuze te maken of een goede beslissing te nemen.
1 Petrus 4, 11: “Wie spreekt moet beseffen dat Hij Gods woorden spreekt”.
En Paulus in zijn brief aan de Romeinen 12,8: “Wie een opwekkend woord heeft, moet anderen bemoedigen”.
Wat een fantastische boodschap is dat: dat God ons kan gebruiken om anderen tot zegen te zijn. Dat God door ons zijn levenwekkende woorden kan spreken. Wat een mooie roeping hebben wij als christenen. U en ik zijn voor God van onschatbare waarde. Dat is het goede nieuws van Pasen. 