3E ZONDAG VAN DE ADVENT Berkel en Rodenrijs 15 en 16 december 2012
Lezingen: Filippenzen 4,4-7 en Lucas, 3,10-18
INLEIDING
Welwillende gedoopten,
De afgelopen week heeft de paus een twitteraccount geopend. Ik wilde niet achter blijven bij de paus en heb het daarom ook maar gedaan. U kunt mijn account vinden onder de naam internetpastoor. De paus heeft al gelijk een miljoen volgelingen. Ik heb er nog maar twee. Heeft iemand snel inzage in Twitter? Ik heb er een boodschap voor deze 3e zondag van de advent opgezet: ……… ?
“niet het einde van de wereld is nabij, maar het kerstfeest, het vredesfeest van God. Wees blij. (vgl. Filipenzen 4,5-7)”.
Paulus stelt echter wel een voorwaarde voor de nabijheid van de Heer: onze vriendelijkheid moet bij alle mensen bekend zijn. En Johannes de Doper stelt nog veel meer eisen aan zijn dopelingen. Dat zullen we straks horen in het evangelie.
Laten wij ons doopsel hernieuwen door een kort gewetensonderzoek in stilte en het samen belijden van onze schuld.
PREEK
Ik heb vorige week een parochiaan, Aad van den Bulk, gevraagd een preek te schrijven bij het evangelie van vandaag. Hij schreef; “Het evangelie speelt in op het woord delen. In deze tijd waarin circa 1 miljoen mensen onder de armoedegrens leven, is het van het grootste belang dat wij de medemens een hart onder de riem steken. Binnenkort zal er via de plaatselijke vestiging van een supermarkt een inzameling worden gehouden voor de voedselbank”. Hij beveelt deze actie van harte bij u aan zodat wij daadwerkelijk bijdragen aan het lenigen van de nood van onze medemens en ook zij jubelen van vreugde!
Ja, Johannes de Doper is heel concreet als doopkandidaten hem vragen wat zij moeten doen. Johannes antwoordt niet iets vaags als: ‘een goed mens zijn’ of ‘God aanbidden’, maar “deel je kleding, je voedsel, plunder niet, pers niet af, vraag niet te veel belasting, wees tevreden met je inkomen”.
Delen kunnen wij heel concreet door bij te dragen aan de adventsactie voor Cuba:
Nadat de voormalige Sovjet Unie haar steun aan Cuba heeft stop gezet, is de economie compleet ingestort. Voeg daar het Amerikaanse handelsembargo en de politieke situatie aan toe en de moeilijke positie van de Cubaanse bevolking is duidelijk. Winkels zijn leeg, veel van de basisbehoeften zijn ‘op de bon’ en voorzieningen als elektriciteit, schoon drinkwater en medicijnen zijn voor velen een onbereikbare luxe.
Juist door het isolement waarin Cuba verkeert, is de positie van de R.-K. kerk uniek: er zijn geen andere organisaties in het land actief die zich bezighouden met ontwikkeling en sociaal-maatschappelijk werk. Hulp via de R.-K. kerk is feitelijk een van de weinige manieren om de bevolking van Cuba te ondersteunen. De lokale priesters houden zich dan ook niet alleen bezig met de geestelijke gezondheid van hun parochianen: ze zijn ook verantwoordelijk voor hun algemene welzijn. Zo bezit het aartsbisdom verschillende diaconale bejaardenhuizen én boerderijen. De boerderijen voorzien de bejaardenhuizen van levensmiddelen. Alle medewerkers van de boerderij – en van de bejaardenhuizen – zijn in dienst van het aartsbisdom.
U kunt er verder over lezen in de Morgenster of op de site van de adventsactie.
Dit jaar wordt duurzaamheid een van de accenten in de campagne. Ook het project op Cuba is op duurzaamheid beoordeeld.
Misschien tot verbazing van velen, heeft kardinaal Joseph Ratzinger zich de afgelopen jaren ontpopt tot de ‘groene’ paus Benedictus XVI. In zijn homilie ter gelegenheid van zijn inauguratie als paus, sprak hij bijvoorbeeld over het milieu en over de aarde: “De woestijnen op aarde groeien omdat de woestijn in onszelf zo hardnekkig is. De schatten van de aarde dragen niet langer bij aan de bouw van Gods tuin, waar alle schepsels in kunnen leven, maar ze staan in dienst van exploitatie en vernietiging. De Kerk moet naar buiten treden, om de mensen uit de woestijn te leiden, naar vriendschap met Christus en naar de Ene die ons leven geeft, leven in overvloed.”
Benedictus XVI gaat hiermee verder op de weg die paus Johannes Paulus II was ingeslagen. Al in 1990 wees paus Johannes Paulus II er bijvoorbeeld op dat de wereldvrede niet gegarandeerd kon worden als de wereld de milieuproblematiek niet serieus oppakte en haar collectieve verantwoordelijkheid nam jegens de armen en de toekomstige generaties. In 2002 gaf hij de Verklaring over milieu-ethiek uit. Hij verklaart daarin te geloven in de volmaaktheid van de schepping, de waardigheid van ieder individu en het idee dat moreel falen ten grondslag ligt aan de economische crises die de wereld op dit moment teisteren.
De belangrijkste boodschap is dat de mensheid een verantwoordelijke beheerder moet zijn van de schepping. Mensen mogen de aarde gebruiken, niet misbruiken. Op die manier wordt de mens medeschepper met God in het proces van het formeren van een nieuwe hemel en een nieuwe aarde. Onderliggend is het idee dat de opbrengsten van de aarde, zoals water en voedsel, met iedereen gedeeld moeten worden en niet worden gehamsterd door een kleine groep.
En nu? Hoe geef je dat vorm in de dagelijkse praktijk? Het was de aanleiding voor het opstellen van de ‘Tien geboden voor het milieu’. U kunt deze lezen in de Morgenster.
Johannes Paulus II introduceerde ook het begrip ‘ecologische zonde’: wie schade toebrengt aan het milieu, begaat een zonde.
Dat kunnen we meenemen naar de boetevieringen en biechtgelegenheden die deze week weer overal gehouden worden.
Het federatiebestuur is al duurzaam ecologisch verantwoord bezig. De pastores kregen een klein bescheiden kerstpakketje met alleen maar fair-trade producten.